نانوربات مغناطیسی می‌تواند شانس درمان سرطان مغز را افزایش دهد
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۴۳۱۸۳
محققان نانورباتی ساختند که می‌تواند به تومور سرطانی در بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما رود و سلول‌های سرطانی را از بین ببرد.
خبرگزاری برنا؛ گلیوبلاستوما (GBM) شایع ترین و تهاجمی‌ترین نوع سرطان مغز است. با وجود گزینه‌های مختلف درمانی که وجود دارد، از جمله عمل جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی، زمان بقای متوسط برای بیماران فقط حدود ۱۵ ماه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شیمی درمانی استاندارد گلیوبلاستوما با استفاده از دارویی به نام تموزولومید (TMZ) انجام می‌شود که امید به زندگی فرد را تقریباً دو ماه در مقایسه با بیمارانی که به تنهایی رادیوتراپی دریافت می‌کنند افزایش می‌دهد. با این حال، سلول‌های گلیوبلاستوما می‌توانند با گذشت زمان مقاومت در برابر TMZ ایجاد کنند و اثربخشی آن را کاهش داده و احتمال عود تومور را افزایش دهند.
زی هوانگ و همکارانش یک رویکرد جدید برای درمان گلیوبلاستوما با استفاده از کنترل مغناطیسی دقیق نانوذرات ارائه می‌دهند.
هوانگ می‌گوید: «با استفاده از فناوری نانو در اعماق سلول‌های سرطانی، نانوجراحی مکانیکی یک رویکرد از نوع اسب تروجان است که می‌تواند به ما اجازه دهد سلول‌های تومور را از درون از بین ببریم. ما یک روش جدید بالقوه برای درمان سرطان تهاجمی مغز ایجاد کرده‌ایم.»
نانولوله‌های کربنی مغناطیسی نوعی ساختار میکروسکوپی به شکل استوانه‌ای از کربن بوده که پر از آهن است و هنگام فعال شدن توسط یک میدان مغناطیسی خارجی مغناطیسی می‌شود. در این مطالعه، این تیم تحقیقاتی نانولوله‌های کربنی مغناطیسی را با یک آنتی‌بادی که پروتئین خاصی را در ارتباط با سلول‌های تومور GBM تشخیص می دهد، پوشانده است. پس از تزریق به تومور، آنتی‌بادی‌های موجود در نانولوله‌های کربنی مغناطیسی باعث می‌شود که آنها به دنبال سلول‌های تومور باشند و توسط آنها جذب می‌شوند.
سان می‌گوید: «هنگامی که نانولوله‌ها در داخل سلول تومور قرار بگیرند، ما از یک میدان مغناطیسی چرخان برای بسیج مکانیکی نانولوله‌ها برای ایجاد تحریک مکانیکی استفاده می‌کنیم. نیرویی که توسط نانولوله‌ها اعمال می‌شود به ساختارهای سلولی آسیب می‌رساند و باعث مرگ سلول تومور می‌شود.»
هوانگ می‌گوید: «از نظر تئوریک، با تغییر پوشش آنتی‌بادی و تغییر مسیر نانولوله‌ها به محل تومور مورد نظر، ما به طور بالقوه می‌توانیم وسیله‌ای برای از بین بردن دقیق سلول‌های تومور در سایر سرطان‌ها داشته باشیم.»
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: درمان سرطان شیمی علم و فناوری کربن مغز نانوربات سلول های تومور نانولوله ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۴۳۱۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسگری که مواد مخدر را ۶ برابر سریع‌تر شناسایی می‌کند
یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه پترزبورگ به رهبری الکساندر استار موفق به ساخت حسگری برای شناسایی فنتانیل شده که ۶ برابر حساس‌تر از حسگرهای الکتروشیمیایی است که در ۵ سال گذشته معرفی شده‌اند.
به گزارش ایسنا، فنتانیل ماده مخدر مصنوعی بوده که یکی از ترکیبات موجود در موارد اُوِر دوز منجر به مرگ در آمریکا است. این ماده اغلب با داروهای دیگر مخلوط می‌شود، اما به دلیل پتانسیلی که دارد، اغلب در چنان مقادیر کمی استفاده می‌شود که تشخیص آن دشوار است.
حسگری که تیم تحقیقاتی استار ساخته، حاوی نانولوله‌های کربنی و نانوذرات طلا است و با کمک این نانومواد فنتانیل از دیگر مواد مخدر جداسازی می‌شود. با این حال، کلید حساسیت بالای این حسگر، ترکیب آنتی‌بادی‌های فنتانیل است.
این حسگر یک نسخه اصلاح شده از یک حسگر کرونا است که توسط گروه تحقیقاتی استار در سال ۲۰۲۰ ساخته شد. حسگر کرونا نیز خود از روی حسگر THC ساخته شده است که در سال ۲۰۱۹ برای شناسایی ماری‌جوانا طراحی و تولید شد.
در هسته هر یک از این حسگرها تراشه‌ای حاوی نانولوله کربنی وجود دارد. نانوذرات طلا به نانولوله‌ها متصل هستند، هر نانولوله حدود ۴۳ نانومتر طول دارد.
در عمل، مولکول‌های فنتانیل به نانوذرات متصل می‌شوند و موجب جریان الکتریکی در نانولوله‌ها می‌شوند. مواد مختلف جریان‌های مختلفی را ایجاد می‌کنند. با استفاده از یادگیری ماشینی، این حسگر توانست یک مولکول فنتانیل را شناسایی کند. همچنین در هنگام تمایز فنتانیل از سایر مواد مخدر، نرخ موفقیت در شناسایی ۹۱ درصد بود.
برای رسیدن به سطح حساسیت بسیار بالا، این گروه تحقیقاتی آنتی‌بادی‌های فنتانیل را به نانوذرات وصل کردند. مولکول‌های فنتانیل به طور محکم به هر آنتی‌بادی که با آنها روبرو شود، متصل می‌شوند و جریان الکتریکی عبوری از نانولوله‌ها را تغییر می‌دهند. چنین تغییری نشانگر حضور فنتانیل است. این حسگر می‌تواند در غلظت‌های فمتومولار اقدام به شناسایی کند.
به نقل از ستاد نانو، علاوه بر حساسیت بالا، یکی دیگر از مزایای این حسگر قابلیت حمل آن است. برای تشخیص چنین مقادیر کمی از فنتانیل به یک طیف‌سنج جرمی نیاز است، در حالی که این فناوری جدید می‌تواند قابل حمل باشد.
انتهای پیام
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند